αναπηρώ

αναπηρώ: (-όω) (Α ἀναπηροῡμαι, -όομαι)

μέσ.

1. γίνομαι (ή είμαι στα αρχ.) ανάπηρος*, σακατεύομαι

2. έχω ή αποκτώ πνευματική ή ψυχική ατέλεια, ελαττωματικότητα

(νεοελλ. ενεργ. κάνω κάποιον ανάπηρο, σακατεύω, ακρωτηριάζω.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀνάπηρος.

ΠΑΡ. νεοελλ. αναπήρωμα, αναπήρωση].

Игры ⚽ Нужен реферат?

ἀναπήρῳ — ἀνάπηρος maimed masc/fem/neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ανάπηρος — η, ο (Α ἀνάπηρος, ον) 1. αυτός που δεν είναι αρτιμελής, ακρωτηριασμένος, σακάτης 2. ο ελλιπής, ο ανίκανος για κάτι νεοελλ. 1. αυτός που δεν έχει πνευματική ή ψυχική τελειότητα, αρτιότητα 2. ο ανίκανος για εργασία λόγω αναπηρίας. [ΕΤΥΜΟΛ. < ανά … Dictionary of Greek
αναπήρωμα — το η αναπήρωση. [ΕΤΥΜΟΛ. < αναπηρώ. Η λ. μαρτυρείται από το 1840 στο Ιταλοελληνικό Νομοτεχνικό Λεξικό ως απόδοση τού ιταλ. storpio] … Dictionary of Greek
αναπήρωση — η κολόβωση τού σώματος, σακάτεμα. [ΕΤΥΜΟΛ. < αναπηρώ. Η λ. μαρτυρείται από το 1840 στο Ιταλοελληνικό Νομοτεχνικό Λεξικό ως απόδοση τού ιταλ. storpiαmento] … Dictionary of Greek

Academic Dictionaries and Encyclopedias